Żywność z wgniecionych puszek: Czy można ją bezpiecznie jeść?

Wstęp

Podczas gdy Pan sprzęt survivalowy wysokiej jakości może naprawdę długo trwać, bez odpowiedniego przechowywania żywność survivalowa i zaopatrzenie w wodęto jest Pan skazany na zagładę. Żywność w puszkachsuszonych produktów i gotowych, pakowanych posiłków są dziś wszędzie, nie mówiąc już o zawartości większości plecaki survivalowe. Takie produkty są świetne dla długoterminowe przechowywanie żywności opcje, dlatego są one tak popularne wśród preppers, miłośnicy campingu, podróżników i hodowcy. Ale żywność w puszkach nie jest przeznaczona tylko dla określonych grup społecznych. Miliony i miliony stałych klientów decydują się na zakup puszki lub dwóch fasola w puszce, mięso w puszce, tuńczyk w puszce lub pomidory w puszcei tym podobne, za każdym razem, gdy odwiedzają swoje lokalne sklepy spożywcze lub duże supermarkety. Dlaczego? Ponieważ konserwy mają imponujący okres przydatności do spożycia, a przy odpowiednim przechowywaniu mogą być bezpiecznie spożywane jeszcze wiele lat po ich zakupie.

Do rzeczy

Ale oto problem, z którym większość z nas zetknęła się w przeszłości i nadal się spotyka - wgniecione puszki i uszkodzone opakowania innego typu (np. opakowania elastyczne). Być może nie zauważyli Państwo, że kupują wgniecioną puszkę, albo że puszki z żywnością upadły na podłogę, co spowodowało powstanie na nich głębokich wgnieceń. Albo, gdy ostatnio sprawdzali Państwo swój magazyn żywności, zauważyli Państwo, że są w nim puszki spuchnięte lub głęboko wgniecione. Czy te puszki można jeszcze przechowywać? Czy żywność z wgniecionej puszki nadaje się jeszcze do spożycia przez ludzi? Na wszystkie te pytania, a nawet więcej, odpowiemy w tym poradniku.

Proszę trzymać się nas do końca przewodnika lub pominąć część główną i przejść do ostatniego rozdziału, gdzie podamy krótką instrukcję, jak postępować z wgniecionymi puszkami i powiemy, czy można jeszcze jeść żywność z uszkodzonych puszek.

Różne rodzaje konserwacji żywności

Przede wszystkim przyjrzyjmy się różnym rodzajom długoterminowego przechowywania żywności, ponieważ puszkowanie nie jest jedynym sposobem konserwacji żywności. Dowiedz się jak zrobić miód pitny w domu na potrzeby przetrwania!

Długotrwałe przechowywanie żywności obejmuje następujące elementy:

• Puszkowanie
• Suszenie
• Opakowania retortowe

Każda z technik konserwacji wymaga innych warunków przechowywania, aby upewnić się, że żywność w niej zawarta pozostanie bezpieczna, a także innych sposobów na stwierdzenie, czy opakowanie jest nadal zdatne do spożycia, czy też należy je wyrzucić.

Żywność w puszkach

Nieotwarte konserwy mogą być przechowywane do pięciu lat, w zależności od warunków procesu puszkowania. Na przykład, konserwy domowe mają krótszy okres przydatności do spożycia niż konserwy z lokalnego sklepu spożywczego.

Poniżej znajdują się podstawowe wskazówki dotyczące trwałości konserw.

UWAGA:

• Poniższe informacje dotyczą wyłącznie puszek w dobrym stanie. Leczenie puszek z wgnieceniami zostanie omówione w poniższym rozdziale.

1. Szynka konserwowa (wieprzowa)

• Puszki z szynką konserwową lub wieprzowiną można przechowywać przez co najmniej dwa lata. Najdłuższy okres przechowywania szynki konserwowej wynosi pięć lat.
• Jeśli Pan otworzyć puszkę szynki konserwowej, można ją bezpiecznie przechowywać w lodówce tylko przez cztery-pięć dni. Przechowywanie otwartej puszki z szynką konserwową w temperaturze pokojowej spowoduje zepsucie produktu. Taki produkt po spożyciu może wywołać chorobę przenoszoną drogą pokarmową.

2. Konserwy o niskiej kwasowości

Do tego rodzaju konserw należą konserwy mięsne/drobiowe, zupy w puszkach (o ile nie jest to zupa pomidorowa), gulasze w puszkach, makarony w puszkach, warzywa w puszkach, takie jak fasola w puszkach, szpinak, buraki, ziemniaki, marchew, dynia i kukurydza.

• Nieotwarte i nienaruszone konserwy o niskiej kwasowości mogą być przechowywane przez pięć lat.
• Otwarte puszki takich produktów mogą być przechowywane w lodówce tylko przez cztery dni, dopóki nie staną się niebezpieczne do spożycia. Zjedzenie nieprawidłowo przechowywanego produktu o niskiej kwasowości może prowadzić do zatrucia pokarmowego, które można leczyć za pomocą węgiel aktywowany..

3. Konserwy o wysokiej kwasowości

Żywność o wysokiej kwasowości to żywność o wysokiej zawartości kwasu. Oznacza to, że ten rodzaj produktu spożywczego ma bardzo krótki okres przydatności do spożycia - duża ilość kwasu w środku powoduje szybsze procesy psucia. Do produktów o wysokiej zawartości kwasu należą pomidory, jabłka (i produkty z jabłek), mieszanki owocowe w puszkach, grejpfruty (również sok grejpfrutowy), ananasy, śliwki, brzoskwinie i gruszki. Soki z cytryn i limonek, pomarańczy i pomidorów. Dużą zawartość kwasu mają również wszelkiego rodzaju jagody. Znana na całym świecie kapusta kiszona jest produktem spożywczym o wysokiej kwasowości.

W rzeczywistości wszystkie produkty, które są puszkowane przy użyciu ocet są niezwykle bogate w kwasy, przez co mają krótki okres przydatności do spożycia.

• W fabrycznie zamkniętym opakowaniu, konserwy o wysokiej kwasowości można bezpiecznie przechowywać do 18 miesięcy (półtora roku).
• Otwartą puszkę z żywnością o wysokiej kwasowości należy przechowywać w lodówce maksymalnie przez siedem dni. Aby stwierdzić, czy produkt o wysokiej kwasowości jest zepsuty, należy go powąchać. Inną możliwością jest spróbowanie odrobiny produktu. Zepsuty produkt o wysokiej kwasowości powinien mieć silny kwaśny smak. Oznacza to, że produkt nie nadaje się do spożycia i istnieje ryzyko zatrucia pokarmowego z powodu zwiększonej ilości niebezpiecznych bakterii. W takim przypadku najlepiej wyrzucić go do śmietnika. śmieci.

4. Domowe konserwy

Domowe konserwowanie jest obecnie dość popularne. Jednak proces ten nie może się równać z puszkowaniem w fabryce pod względem długiej trwałości. Poza tym, podczas domowego konserwowania produktów, z oczywistych względów nie można używać metalowych puszek. Dlatego domowe konserwy przechowuje się najczęściej w szczelnie zamkniętych szklanych słoikach. Wymaga to trzymania takich produktów w ciemnych pomieszczeniach, ponieważ ekspozycja na światło słoneczne może spowodować niepożądane procesy chemiczne i rozwój bakterii. Jeśli tak się stanie, wieczka mogą zacząć się wybrzuszać. Wybrzuszenie to pewna wskazówka, że produkt znajdujący się w pojemniku nie jest bezpieczny do spożycia.

• Nieotwarte i prawidłowo przechowywane domowe konserwy mają okres przydatności do spożycia wynoszący tylko 12 miesięcy.
• Jeśli otworzą Państwo domową konserwę, można ją przechowywać w lodówce tylko przez trzy lub cztery dni.

Suszona żywność

Suszenie jest drugim popularnym sposobem konserwowania zapasów żywności. Zazwyczaj ludzie suszą mięso, ryby i warzywa. Suszenie (lub odwadnianie) wymaga ogromnych ilości soli, która pobiera wodę z produktów i zapobiega rozwojowi szkodliwych bakterii. Pobierz najlepszy moździerz i tłuczek aby suszone artykuły spożywcze stały się bardziej miękkie.

1. Jerky

Jerky to termin używany w odniesieniu do suszonego (odwodnionego) mięsa. Aby zrobić jerky, należy pokroić mięso (na przykład wołowinę) na cienkie plasterki, dodać dużo sól aby zapobiec rozwojowi bakterii, a następnie je odwodnić. Jednym z kluczowych kroków jest ugotowanie mięsa przed odwodnieniem, ponieważ jeśli nie ugotujesz mięsa (nie przetworzysz go termicznie), nie zabijesz wszystkich początkowych bakterii w nim zawartych, a mięso nadal będzie pożywką dla rozwoju większej liczby bakterii, nawet jeśli dodasz do niego tonę soli. Nieprawidłowo wysuszone mięso, jak można się domyślić, może stać się przyczyną poważnego zatrucia pokarmowego.

Istnieją dwa rodzaje jerky: produkowane fabrycznie i robione przez majsterkowiczów.

• Fabrycznie wyprodukowane jerky można przechowywać przez 12 miesięcy.
• Domowe wędliny mogą być przechowywane maksymalnie przez dwa miesiące (można jednak przechowywać je dłużej. Jednak aby zapobiec ryzyku wystąpienia chorób przenoszonych przez żywność, zaleca się wyrzucenie wędlin przechowywanych dłużej niż dwa miesiące).

2. Kiełbasa sucha

• Przechowywać bezpiecznie przez sześć tygodni w spiżarni (chłodne i ciemne miejsce).
• W lodówce sucha kiełbasa pozostanie bezpieczna do spożycia przez 3 tygodnie.
• Najlepszym sposobem na stwierdzenie, że nie można już jeść suchej kiełbasy jest zapach lub smak. Jak tylko produkt przestanie smakować lub pachnieć "dobrze", nie nadaje się do spożycia i istnieje ryzyko zatrucia pokarmowego.

Opakowania typu retorta (lub opakowania elastyczne)

Najpopularniejsze przykłady opakowań retortowych to suszone jajka (lub suszone białko) i MRE's (Meals-Ready-to-Eat - zazwyczaj wcześniej ugotowane produkty przechowywane w folii aluminiowej lub opakowaniu mylarowym).

1. Posiłki-Ready-to-Eat

Okres przydatności do spożycia MRE w pełni zależy od temperatury.

• Jeśli będą Państwo przechowywać te produkty w temperaturze 120 stopni Fahrenheita, ich okres przydatności do spożycia wyniesie tylko jeden miesiąc.
• W temperaturze 90 stopni F, MRE można bezpiecznie przechowywać przez 18 miesięcy.
• W warunkach temperatury 80 stopni F, MRE's będą zdatne do spożycia przez 30 miesięcy.
• W temperaturze 70 stopni F i niższej można przechowywać MRE's do siedmiu lat.
• Jeśli umieści Pan MRE w lodówce, to jeszcze bardziej wydłuży to ich żywotność.

2. Suszone jajka/suszone białka

• Suszone jaja należy przechowywać w lodówce w zalecanej temperaturze 50°F i niższej - dzięki temu okres przydatności do spożycia wynosi od dwunastu do piętnastu miesięcy. Kiedy puszki są otwierane, przechowywać w lodówce tylko do dziesięciu dni max.
• Suszone białko jajka może być przechowywane w temperaturze pokojowej tak długo, jak to konieczne. Głównym warunkiem jest utrzymanie produktu w chłodnym i suchym miejscu.

3. Ryż i makaron

• Produkty te należy przechowywać w szczelnie zamkniętych pojemnikach w temperaturze pokojowej. Proszę się upewnić, że są one przechowywane w suchych i ciemnych miejscach. Jeżeli będą Państwo przestrzegać tych warunków, ryż i makaron pozostaną w doskonałym stanie na Państwa półkach przez dwa lata i dłużej.
• Po ugotowaniu produkty te muszą być przechowywane w lodówce przez trzy do czterech dni, aż zmienią swój zapach i smak.

4. Różne rodzaje owoców morza (tuńczyk itp.)

• Przechowywać je przez 18 miesięcy.
• Po otwarciu produkty te będą bezpieczne do spożycia przez cztery dni, jeśli będą przechowywane w lodówce.

5. Mięso/drób

• Każdy produkt ma określone zalecenia producenta, których należy przestrzegać.
• Po otwarciu produkty te należy przechowywać w lodówce maksymalnie przez cztery dni.

Poniżej przedstawimy Państwu więcej informacji na ten temat, obejmujących warunki przechowywania dla wszystkich trzech rodzajów opcji długoterminowego przechowywania, zaczynając od puszkowania, ponieważ jest to najbardziej popularny sposób konserwowania żywności.

Porady dotyczące przechowywania żywności w puszkach

Początki procesu puszkowania sięgają końca XVIII wieku. Napoleon chciał znaleźć sposób na zachowanie zapasów żywności dla armii francuskiej. Obiecano nagrodę w wysokości 12 000 franków francuskich dla każdego, kto znajdzie sposób, aby żywność pozostała bezpieczna do spożycia przez wystarczająco długi czas.

W 1795 roku kucharz Nicholas Appert został nagrodzony za wynalezienie tego, co dziś znamy jako puszkowanie. Szef kuchni pakował mięso do szklanych słoików, szczelnie je zamykał, a następnie poddawał procesowi termicznemu, znanemu powszechnie jako gotowanie. Wtedy jeszcze nie wiedział dokładnie, że cała ta procedura zabija bakterie wewnątrz mięsa, zapobiegając ich rozwojowi i psuciu się. Szef kuchni Nicholas Appert nie miał pojęcia, że był oczywiście pierwszą osobą, która kiedykolwiek sterylizowała żywność.

Piętnaście lat później, w 1810 roku, nowa technika konserwacji żywności dotarła na wyspy brytyjskie. Tam właśnie konserwa stała się metalowa - dzięki Peterowi Durance, który opatentował konserwę z wykorzystaniem metalowych pojemników. Później niejaki William Underwood przeniósł się za ocean do Bostonu, gdzie zbudował fabrykę konserw. Miało to miejsce w 1821 roku, kiedy to w Stanach Zjednoczonych wprowadzono komercyjne puszkowanie. I dziś Underwood jest nazwą najstarszej amerykańskiej firmy produkującej konserwy.

Jaki sekret kryje się za puszkowaniem?

Nie ma tu żadnej tajemnicy ani magii. To zwykła nauka.

Kiedy konserwuje się żywność, umieszcza się ją w szczelnym pojemniku, który się szczelnie zamyka, nie pozostawiając wewnątrz powietrza. Takie uszczelnienie próżniowe zapewnia, że w pojemniku nie ma tlenu. A tlen, jak wszyscy wiemy, jest tym, co wszystkie żywe istoty na naszej planecie potrzeba przetrwania - również niebezpieczne mikroorganizmy.

Chociaż nazywanie tych bakterii "niebezpiecznymi" może wydawać się trochę niesprawiedliwe, ponieważ są one wrogami tylko dla nas - ludzi. Ponieważ, gdy rozmnażają się w dużych ilościach w mięsie, rybach, warzywach lub owocach, psują żywność, czyniąc ją niezdatną do spożycia.

Zjedzenie zepsutej żywności często prowadzi do ciężkich przypadków zatrucia pokarmowego z tak nieprzyjemnymi objawami jak podwójne widzenie, opadające powieki, trudności z oddychaniem, trudności z przełykaniem, bóle brzucha i biegunka. Ciężkie zatrucia pokarmowe wpływają na układ nerwowy i istnieje nawet ryzyko, że mogą być śmiertelne.

Gotowanie zabija bakterie.

Kiedy żywność jest puszkowana, poddaje się ją obróbce termicznej w temperaturze 250 °F (lub 121, jeżeli przeliczymy to na stopnie Celcjusza). W ten sposób zabijane są wszystkie potencjalnie niebezpieczne bakterie. Żywność jest szczelnie zamknięta, aby mieć pewność, że bakterie zewnętrzne nie dostaną się do wnętrza pojemnika. Dlatego produkty w puszkach pozostają bezpieczne do spożycia przez bardzo długi czas - są sterylizowane przez wysoką temperaturę i przechowywane szczelnie w próżni.

Ale kiedy otwierają Państwo puszkę z fasolą, wieprzowiną itp. za pomocą otwieracza do puszek lub wbudowanej klapki, przerywają Państwo stan anaerobowy. Po przerwaniu stanu beztlenowego puszki, żywność ponownie nie jest chroniona przed mikroorganizmami, które mogą ją zepsuć. Dlatego otwarte puszki należy przechowywać w lodówce, gdzie niskie temperatury spowalniają proces psucia.

I dlatego tak ważne jest, aby upewnić się, że puszki, które Państwo kupują, nie mają żadnych głębokich wgnieceń. Ponieważ dla własnego bezpieczeństwa nie należy jeść z wgniecionej puszki.

Czy można przechowywać konserwy na zawsze?

Tak zaawansowana jak współczesna produkcja konserw, nie może być przechowywana wiecznie w puszkach z żywnością. Wszystkie konserwy mają określone warunki przechowywania w zależności od rodzaju żywności w środku. Niektóre mogą być przechowywane przez dwa lata. Niektóre mogą być przechowywane dłużej, powiedzmy pięć lat, a nawet więcej. Teoretycznie można mieć swoją kolekcję konserw przechowywaną przez dziesiątki lat. Przy odpowiednim podejściu jest to całkiem możliwe. Nie ma jednak gwarancji, że dziesięcioletnia konserwa będzie nadal bezpieczna do spożycia. Zatem będą Państwo spożywać ją na własne ryzyko. Jest jednak szansa, że dziesięcioletnia puszka fasoli lub wołowiny będzie Pana jedynym wyjściem, jeżeli znajdzie się Pan w takiej sytuacji.

Ale chwileczkę! Jeżeli konserwy są doskonale wysterylizowane, więc nie ma w nich żadnych bakterii, które mogłyby spowodować ich zepsucie, a konserwy są przechowywane w szczelnie zamkniętym, hermetycznym metalowym pojemniku, a Państwo przechowują je ściśle przestrzegając wszystkich niezbędnych warunków przechowywania, to co na świecie może mieć wpływ na żywność w środku? Cóż, jest kilka czynników.

1) Rdza

Ponieważ puszki są wykonane z metalu, z czasem zaczynają rdzewieć. Oczywiście proces ten nie rozpocznie się od razu. Potrzeba czasu, ale w końcu, gdy pojawi się rdza, będzie się tylko rozrastać na całej metalowej powierzchni puszki. A gdy metal rdzewieje, zużywa się. Gdy tak się stanie z puszką na żywność, do środka dostanie się powietrze, co spowoduje przerwanie stanu beztlenowego, a w konsekwencji doprowadzi do rozwoju bakterii i zepsucia.

Rdza jest spowodowana przez wilgoć. Dlatego najlepszym rozwiązaniem, aby zapobiec rdzewieniu puszek z żywnością, jest upewnienie się, że Państwa magazyny żywności są suche.

2) Wgniecenia

Wgniecenia zdarzają się z różnych powodów. Jednym z najczęstszych scenariuszy są wypadki w transporcie. Podczas transportu puszki spadają z półek. Czasami pracownik sklepu spożywczego może nieuważnie rzucić puszkę i uszkodzić ją. Radzimy sprawdzić puszki, zanim je Państwo kupią. Należy je dokładnie obejrzeć. Proszę zwrócić uwagę na wgniecenia. Szczególnie proszę zwrócić uwagę na wgniecenia na górnym lub bocznym szwie puszki. Takie wgniecenia są najgorsze.

Aby wiedzieć na pewno, że wgniecenie, które Państwo mają, stanowi problem, należy włożyć w nie palec. Jeżeli można włożyć palec w wgniecenie, oznacza to, że jest ono na tyle głębokie i szerokie, że można je zakwalifikować jako wadę. Proszę nie kupować takiej puszki i odłożyć ją na półkę. Albo jeszcze lepiej, zwrócić się do sprzedawcy w sklepie spożywczym i powiedzieć mu, że znalazł Pan głęboko wgniecioną puszkę.

Jeśli okazało się, że kupili Państwo wgniecioną puszkę. Proszę zrobić tę samą sztuczkę z palcem. Jeżeli wgniecenie jest wystarczająco głębokie i dotyka szwu puszki, należy ją odnieść do sklepu spożywczego, aby otrzymać odszkodowanie. Jeżeli znaleźli Państwo puszkę z głębokim wgnieceniem na jednej z półek kuchennych, należy ją wyrzucić do kosza. Zaleca się, aby nie jeść z wgniecionej puszki.

Jednak nie wszystkie sklepy spożywcze prowadzą ścisłą politykę dotyczącą kształtu puszek z żywnością. W związku z tym niektóre z nich mogą sprzedawać - i zapewne byli Państwo przynajmniej raz tego świadkami - puszki, które są lekko wgniecione. Z naszego osobistego doświadczenia możemy powiedzieć, że jeżeli na puszce jest tylko niewielkie wgniecenie, to można ją kupić i przechowywać. Jedno małe wgniecenie nie zrobi różnicy.

3) Korozja

Korozja w puszkach jest podobna do rdzy, z tą różnicą, że korozja działa od wewnątrz puszek.

Czynnik ten występuje najczęściej w przypadku produktów spożywczych o wysokiej zawartości kwasu. Przy odpowiednio długim przechowywaniu, kwas zawarty w żywności, takiej jak pomidory, zaczyna wchodzić w reakcje chemiczne z pojemnikiem. Po kilku latach skorodowane opakowanie wpłynie na zmianę smaku i konsystencji produktu. Może nawet dojść do tego, że żywność będzie miała bardzo niską wartość odżywczą.

4) Ekspozycja na temperaturę

Kolejnym czynnikiem, który zniszczy Państwa kolekcję konserw jest temperatura. Przede wszystkim, jeżeli puszki są wystawione przez dłuższy czas na działanie wysokiej temperatury 100 stopni Fahrenheita i więcej, w środku zachodzą procesy chemiczne, które powodują psucie się żywności. Nawiasem mówiąc, istnieją puszki specjalnie zaprojektowane do gorącego klimatu, np. tropikalnego.

Do tego dochodzą ekstremalnie niskie temperatury. Jeżeli z jakiegoś powodu zamrożą Państwo swoje konserwy, to najprawdopodobniej spuchną one z powodu rozszerzenia się żywności i płynów w środku. Proces pęcznienia może doprowadzić nawet do całkowitego naruszenia pojemnika.

Wybrzuszenie i spuchnięcie puszek wskazuje również na to, że znajdująca się w nich żywność jest skażona bakterią Clostridium botulinum (botulizm). Spożycie żywności skażonej jadem kiełbasianym jest śmiertelnie niebezpieczne. Objawy botulizmu to osłabienie mięśni, trudności w oddychaniu, kłopoty z połykaniem, opadające powieki i podwójne widzenie. Jednym z objawów botulizmu jest również niewyraźna mowa.

Jeśli znaleźli Państwo zamrożone puszki, które nie są spuchnięte, należy pozwolić im rozmrozić się w lodówce. Zaleca się, aby nie rozmrażać mrożone puszki w temperaturze 40 stopni Fahrenheita lub wyższej. Zamiast tego należy korzystać z lodówki, a następnie, gdy po otwarciu rozmrożonej puszki okaże się, że jedzenie w środku nie wygląda ani nie pachnie tak, jak powinno - wyrzucić puszkę.

Jak bezpiecznie przechowywać konserwy?

Aby zapewnić trwałość Państwa konserw, należy przestrzegać następujących prostych zasad:

• Sklep konserwy w chłodnym i suchym miejscu miejsca.
• Nie przechowywać ich nad lub obok kuchenki (wysoka temperatura zniszczy znajdujące się w nim jedzenie).
• Unikać wilgotnych pomieszczeń lub miejsc, gdzie temperatura może spadać poniżej zera; można też spróbować pochłaniacze tlenu.
• Optymalna temperatura do przechowywania konserw to 85 stopni Fahrenheita (30 stopni Celsjusza).
• Należy unikać kupowania puszek wgniecionych, jak również wybrzuszonych, przeciekających lub z rdzą.
• Należy regularnie sprawdzać, czy w spiżarni nie ma zardzewiałych lub wgniecionych puszek. (Jeśli przechowują Państwo wiele puszek, należy użyć organizer do puszek dla największej wygody i bezpieczeństwa).

• Jeśli znajdą Państwo w swoim domu mocno wgniecione puszki. przechowywanie żywności - pozbyć się ich. Jeżeli puszka ma głębokie wgniecenia z ostrymi punktami i uszkodzony szew - jest niebezpieczna, a żywność w niej zawarta najprawdopodobniej nie nadaje się do spożycia przez ludzi.
• Jeśli na puszce jest tylko niewielkie wgniecenie - jest ona nadal bezpieczna.
• Rotować zapasy żywności - wykorzystywać konserwy, które kupili Państwo jakiś czas temu. Jeśli przechowują Państwo konserwy zbyt długo, istnieje prawdopodobieństwo, że przekroczą one swój termin przydatności do spożycia. data wygaśnięcia. (Ustawa federalna zobowiązuje producentów do umieszczania dat tylko na preparatach dla niemowląt i kilku innych produktach dla dzieci. Mimo to, niektórzy producenci żywności decydują się na umieszczanie informacji o dacie na swoich produktach. Również na puszkach mogą znajdować się daty, takie jak "sprzedać po" lub "zużyć przed". Proszę zapoznać się z tymi informacjami, aby uzyskać więcej bezpieczeństwa).

Żywność konserwowa i legendy miejskie

Zanim przejdziemy do naszego przewodnika przełączającego na suszona żywność i opakowań retortowych, przyjrzyjmy się krótko najczęstszym "miejskim legendom" związanym z konserwami.

1) Puszki zawierają ołów i dlatego są trujące.

Powszechnie wiadomo, że amerykański przemysł konserwowy stosował ołów do produkcji puszek. Ale tak było do czasu, gdy w 1991 roku postanowiono zawładnąć tą praktyką. W 1995 roku wprowadzono całkowity zakaz stosowania ołowiu do produkcji puszek do przechowywania żywności. Ograniczenie to dotyczyło również produktów z zagranicy. Obecnie puszki są produkowane z wykorzystaniem blachy stal z okazjonalnym pokryciem cyną. Inne częste materiały to emalia lub winyl stosowany do powlekania.

Tak więc, gdy kupują Państwo puszkę fasoli lub szynki, mogą być Państwo pewni, że nie ma w nich ani grama ołowiu. Tak więc przechowywanie w nich żywności jest całkowicie bezpieczne.

2) Nigdy nie wolno jeść jedzenia z wgniecionej puszki. Nigdy!

To jest w połowie prawda. Po pierwsze, tak, nie należy jeść z mocno wgniecionej puszki. Jak już wspomnieliśmy, puszki z dużymi wgnieceniami nie nadają się do przechowywania i jedzenia z nich - głębokie wgniecenia oznaczają, że w puszce prawdopodobnie znajduje się powietrze. A powietrze oznacza nowe bakterie i zanieczyszczenia. Dlatego najlepiej trzymać się z dala od głęboko wgniecionych puszek, aby uniknąć chorób przenoszonych przez żywność.

Jeżeli jednak na puszce jest tylko niewielkie wgniecenie - wgniecenie bez ostrych punktów, które nie narusza szwu puszki - jest ona w porządku i nadaje się do przechowywania. Żywność w środku nadaje się do spożycia.

3) Gdy puszka syczy, gdy się ją otwiera - to zły znak.

Błąd! Błąd! Źle! Proszę się nie przestraszyć, jeśli po otwarciu puszki (za pomocą otwieracza do puszek lub wbudowanej klapki) usłyszą Państwo syczący dźwięk wydobywający się z puszki. Ten dźwięk to po prostu dźwięk powietrza wpadającego do puszki z dużą prędkością. Dzieje się tak dlatego, że do momentu otwarcia puszki, w środku panuje próżnia - nie ma powietrza. A po zerwaniu plomby, powietrze zostaje wessane do puszki. Ale!

Zawsze jest jakieś "ale", prawda? Rzecz w tym, że jeżeli odgłos syczenia jest zbyt długi i nienormalnie głośny, a z puszki wylewa się płyn w dużych ilościach po jej otwarciu i płyn ma nieprzyjemny zapach, to ŻYWNOŚĆ W ŚRODKU JEST NIEBEZPIECZNA DO SPOŻYCIA – dla własnego bezpieczeństwa powinien Pan wyrzucić tę puszkę.

4) Kryształki na konserwie wskazują, że jest ona zła i nie nadaje się do spożycia.

Niektóre owoce morza w puszkach mogą zawierać kryształy - małe fragmenty substancji przypominającej szkło. Niektórzy twierdzą, że takie kryształy są pewną wskazówką, że dana żywność nie nadaje się do spożycia. Jednak specjaliści twierdzą, że tworzenie się takich kryształów na konserwach rybnych lub skorupiakach jest całkowicie normalne. Sama substancja nazywa się struwit, co jest potocznym określeniem fosforanu magnezowo-amonowego.

Porady dotyczące przechowywania suszonej żywności i opakowań retortowych

Suszenie żywności i pakowanie w retorty to dwa inne sposoby konserwowania żywności. Pierwszy z nich jest jeszcze starszy niż puszkowanie, natomiast drugi jest bardziej nowoczesny. Każda z tych technik różni się warunki przechowywania warunki.

Przechowywanie suszonej żywności

Ludzie suszą (lub odwadnianie żywności) od wieków. Jest to najstarszy sposób konserwacji zaopatrzenie w żywność. Do suszenia produktów spożywczych potrzeba dużo soli, która wyciąga wodę z żywności i zabija bakterie. Kolejnym kluczowym krokiem jest gotowanie mięsa lub drobiu przed suszeniem. Ponieważ gdyby nie było obróbki termicznej żywności, nadal przechowywałaby ona potencjalnie niebezpieczne mikroorganizmy, które zaczną się rozmnażać i wywoływać zatrucia pokarmowe.

Zazwyczaj suszoną żywność przechowuje się w temperaturze pokojowej lub w temperaturze nieco poniżej zera. Na przykład, jerky (suszone mięso) jest w porządku, gdy jest przechowywane w temperaturze pokojowej. Natomiast odwodniony produkty takie jak sucha kiełbasa najlepiej przechowywać w lodówce.

Przechowywanie opakowań retortowych

Opakowanie retortowe (lub opakowanie elastyczne) to sposób na zachowanie żywność w folii aluminiowej lub torebkach mylarowych. Zazwyczaj są to wcześniej ugotowane posiłki, jak MRE's lub produkty mocno przetworzone, jak suszone białka jaj, gulasz mięsny, szynka, tuńczyk itp.

Główną zaletą opakowań elastycznych (lub retortowych) jest to, że są lżejsze i bardziej poręczne niż puszki metalowe.

Podobnie jak żywność w puszkach, również produkty w opakowaniach elastycznych są przechowywane w próżni. Tak więc, gdy otworzą Państwo worek retortowy, wpuszczą Państwo powietrze, co spowoduje proces determinacji. Oznacza to, że podobnie jak w przypadku żywności w puszkach, należy spożyć całą zawartość torebki retortowej lub przechowywać niewykorzystaną żywność w lodówce. Zwykle żywność w woreczkach retortowych przechowuje się w temperaturze pokojowej.

Główną wadą opakowań elastycznych jest to, że ulegają one uszkodzeniom łatwiej niż puszki metalowe. Dlatego przy przechowywaniu lub transporcie żywności w woreczkach retortowych należy zachować podwójną ostrożność.

Pielęgnacja wgniecionych puszek (szybki przewodnik)

Poniżej znajduje się krótki przewodnik, jak stwierdzić, czy można, czy nie można używać wgniecionych puszek.

1) Gdzie są wgniecenia?

Proszę dokładnie obejrzeć puszkę i zobaczyć, gdzie są wgniecenia. Jeżeli wgniecenia znajdują się na górze, na dole lub na szwach, najlepiej nie kupować i nie otwierać puszki. Te miejsca są najsłabsze.

Jeżeli na bokach puszki znajdują się wgniecenia, oznacza to, że puszka jest prawdopodobnie bezpieczna. Należy jednak sprawdzić samo wgniecenie lub wgniecenia. Jeżeli są zbyt głębokie, może należy poszukać lepszej puszki. Dla własnego bezpieczeństwa.

W przypadku mniejszych wgnieceń, które nie zdeformowały uszczelki puszki lub jej górnej/dolnej części, są Państwo bezpieczni. Jak twierdzą eksperci z Culinary Institute of America, drobne wgniecenia nie stanowią zagrożenia dla żywności znajdującej się wewnątrz puszek.

2) Zardzewiała puszka?

Jeśli natkną się Państwo w swoim domu na zardzewiałą puszkę przechowywanie żywnościto lepiej zdjąć ją z półki i pozbyć się jej. Rdza jest jednym z czynników, które niszczą puszki. Zardzewiała puszka nie jest już bezpiecznym pojemnikiem na żywność.

3) Czy jest wzdęty?

Trzymać się z dala od nadętych puszek! Zawsze!

4) Czy czuje się solidnie?

Proszę spróbować nacisnąć na górną i dolną część puszki. Jeżeli wydaje się solidna i mocna, a podczas naciskania nie słychać odgłosów wyskakiwania, puszka jest prawdopodobnie w porządku. Jeśli jednak wydaje odgłosy poppingu, oznacza to, że uszczelka puszki została naruszona i w środku znajduje się powietrze. Należy zdjąć taką puszkę z półki i wyrzucić do kosza.

5) Czy wycieka płyn?

Jeżeli mają Państwo puszkę z drobnymi wgnieceniami na całej powierzchni lub głębokie wgniecenie na boku, które wydaje się nie stanowić zagrożenia, a Państwo nadal nie są pewni, proszę spróbować otworzyć puszkę. Proszę użyć otwieracza do puszek lub ściągaczki, jeżeli puszka ma taką możliwość. Po otwarciu z puszki tryska płyn i ma nieprzyjemny zapach - należy ją wyrzucić. Żywność jest zepsuta i nie chce jej Pan jeść.

Wniosek

Wgniecione puszki nie są rzadkością. Można się na nie natknąć dość często w sklepach spożywczych i większych marketach spożywczych. Jednak nie wszystkie wgniecione puszki są złe. Aby mieć pewność, że nie kupują Państwo wadliwego produktu, należy szukać głębokich wgnieceń na górnej i dolnej stronie puszek. Należy również zwrócić uwagę na uszczelki puszek, które Państwo kupują. Jeżeli wgniecenie ma ostre punkty - to jest to zła puszka i nie potrzebują jej Państwo.

W innych przypadkach małe wgniecenie lub dwa nie stanowią żadnego problemu. Puszki ulegają wgnieceniu przez cały czas z wielu powodów. I jeśli tylko wiedzą Państwo, na co zwracać uwagę przy zakupie, przechowywaniu i używaniu produktów w puszkach, to wgniecione puszki nie będą stanowiły dla Państwa żadnego zagrożenia.

Często zadawane pytania (FAQ)

Dlaczego wgniecione puszki są złe?

Wgniecione puszki to puszki z uszkodzonymi uszczelkami. Oznacza to, że nie nadają się już jako bezpieczne pojemniki na żywność, ponieważ jest w nich powietrze. Jeżeli puszka jest mocno wgnieciona lub ma głębokie wgniecenie na górze, na dole lub na uszczelce - nie można jej dłużej przechowywać ani używać. Żywność znajdująca się wewnątrz wgniecionej puszki jest prawdopodobnie zanieczyszczona i może powodować poważne problemy trawienne i choroby przenoszone drogą pokarmową. Botulizm to kolejna rzecz, na którą należy uważać, jedząc z wgniecionych puszek. Botulizm jest poważną chorobą, która atakuje układ nerwowy, powodując szereg poważnych objawów, które mogą prowadzić do śmierci.

Czy sklepy mogą sprzedawać wgniecione puszki?

Zazwyczaj sklepy powinny przeprowadzać kontrole swoich produktów i wyrzucać głęboko wgniecione puszki. Jeżeli jednak jest to małe wgniecenie, to można uznać, że puszka jest całkowicie w porządku. Według ekspertów z Culinary Institute of America, drobne wgniecenia na bokach puszki nie stanowią zagrożenia dla jej zawartości.

Czy wzdęte i wgniecione konserwy można bezpiecznie jeść?

Nigdy nie wolno jeść z nadętej puszki. Jeśli puszka jest nadęta, oznacza to, że w środku znajduje się powietrze, co nie jest normalne dla szczelnie zamkniętego pojemnika na żywność długoterminową. To samo dotyczy mocno wgniecionej puszki. Jeżeli jest głębokie wgniecenie, które narusza szczelność puszki, należy unikać jedzenia z niej.

Czy puszki z rdzą i wgnieceniami są do przyjęcia?

Jeżeli na puszce znajduje się rdza, należy ją uznać za niebezpieczną, ponieważ rdza w końcu zdeformuje pojemnik i wpuści do środka powietrze. Jeśli chodzi o wgniecenia, to zależy to od tego, jak głębokie są wgniecenia i gdzie się znajdują. Jak twierdzą eksperci z Culinary Institute of America, niewielkie wgniecenie nie zagraża. bezpieczeństwa żywności wewnątrz puszki. Ale jeśli wgniecenia zdeformowały uszczelnienie puszki, jej górną lub dolną stronę, taka puszka nie nadaje się już do przechowywania.