Voedsel uit gedeukte blikken: Is het veilig om te eten?

Inleiding

Terwijl uw overlevingsuitrusting van hoge kwaliteit kan u echt lang ondersteunen, zonder goed opgeslagen overlevingsvoedsel en watervoorzieningbent u verdoemd. Voeding in blik, gedroogde producten en voorgekookte verpakte maaltijden zijn tegenwoordig overal, laat staan de inhoud van de meeste overlevingsrugzakken. Dergelijke producten een groot voor voedselopslag op lange termijn opties, daarom zijn ze zo populair onder preppers, kampeerliefhebbers, reizigers, en huiseigenaren. Maar conserven zijn niet alleen voor specifieke sociale groepen. Miljoenen en miljoenen vaste klanten kiezen ervoor om een blikje of twee van bonen in blik, vlees in blik, tonijn in blik of tomaten in bliken dergelijke telkens wanneer zij hun plaatselijke kruidenierswinkels of grote supermarkten bezoeken. Waarom? Omdat ingeblikte voedingsmiddelen hebben een indrukwekkende houdbaarheid en kunnen, mits goed bewaard, nog jaren na aankoop veilig worden geconsumeerd.

Tot de kern van de zaak

Maar hier is een probleem dat de meesten van ons in het verleden zijn tegengekomen en nog steeds tegenkomen - gedeukte blikjes en beschadigde verpakkingen van andere soorten (zoals flexibele verpakkingen). Misschien heeft u niet gemerkt dat u een gedeukt blikje kocht, of zijn uw blikjes met levensmiddelen op de grond gevallen, waardoor er overal diepe deuken zijn ontstaan. Of, toen u de laatste keer uw voedselconserveringsopslag controleerde, merkte u dat er enkele opgezwollen blikken of diep ingedeukte blikken waren. Zijn die blikken nog goed te bewaren? Is voedsel uit gedeukte blikken nog geschikt voor menselijke consumptie? Wij beantwoorden al deze en nog meer vragen in deze gids.

Blijf bij ons tot het einde van de gids of sla het belangrijkste deel over en ga direct naar het laatste hoofdstuk, waar wij een korte instructie geven over hoe u gedeukte blikken moet behandelen en vertellen of u nog voedsel uit beschadigde blikken kunt eten.

Verschillende soorten voedselconservering

Laten we eerst eens kijken naar verschillende manieren om maaltijden op lange termijn te bewaren, want inblikken is niet de enige manier om voedsel te bewaren. Leer hoe maak je mede thuis voor uw overlevingsbehoeften!

Het langdurig bewaren van voedsel omvat het volgende:

• Conserven
• Drogen
• Retortverpakking

Elke conserveringstechniek vereist andere bewaarcondities om ervoor te zorgen dat het voedsel in de verpakking veilig blijft, en verschillende manieren om te zien of de verpakking nog houdbaar is of moet worden weggegooid.

Ingeblikt voedsel

Ongeopend kan ingeblikt voedsel tot vijf jaar worden bewaard, afhankelijk van de omstandigheden van het inblikproces. Thuis ingeblikt voedsel is bijvoorbeeld korter houdbaar dan ingeblikt voedsel uit uw plaatselijke supermarkt.

Hieronder vindt u de basistips voor houdbaarheid in blik.

OPMERKING:

• De onderstaande informatie geldt alleen voor blikken in goede staat. De behandeling van gedeukte blikken wordt behandeld in het onderstaande gedeelte.

1. Ingeblikte ham (varkensvlees)

• Blikjes ham of varkensvlees kunt u minstens twee jaar bewaren. De langste bewaartermijn voor ingeblikte ham is vijf jaar.
• Als u een blikje openen van ingeblikte ham kunt u deze slechts vier tot vijf dagen veilig in de koelkast bewaren. Als u een geopend blik met ingeblikte ham op kamertemperatuur bewaart, bederft het product. Een dergelijk product kan bij consumptie een door voedsel overgedragen ziekte veroorzaken.

2. Voedsel in blik met een laag zuurgehalte

Dit soort conserven omvat vlees/gevogelte in blik, soepen in blik (zolang het niet de soep van tomaten is), stoofschotels in blik, noedels/pasta in blik, groenten in blik zoals bonen in blik, spinazie, bieten, aardappelen, wortelen, pompoen en maïs.

• Ongeopend en intact kunnen zuurarme conserven vijf jaar worden bewaard.
• Geopende blikjes van dergelijke producten kunnen slechts vier dagen in de koelkast worden bewaard, totdat ze onveilig worden om te consumeren. Het eten van een verkeerd bewaard voedselproduct met een laag zuurgehalte kan leiden tot voedselvergiftiging, die u kunt behandelen met geactiveerde steenkool..

3. Zure conserven

Een zuurrijk voedingsproduct is een voedingsmiddel met een hoog zuurgehalte. Dit betekent dat dit soort levensmiddelen zeer kort houdbaar is - de grote hoeveelheid zuur in het product zorgt voor snellere bederfsprocessen. Producten met een hoog zuurgehalte zijn tomaten, appels (en producten op basis van appels), fruitmixen in blik, grapefruit (en ook grapefruitsap), ananas, pruimen, perziken en peren. Sap van citroenen en limoenen, sinaasappels en tomaten. Allerlei soorten bessen bevatten ook veel zuur. De wereldberoemde zuurkool is een zuurrijk voedingsmiddel.

Alle producten die worden ingeblikt met behulp van azijn zijn extreem zuur, en hebben dus een korte houdbaarheid.

• Conserven met een hoog zuurgehalte in een in de fabriek afgesloten verpakking kunnen tot 18 maanden (anderhalf jaar) worden bewaard.
• U mag een geopend blik met levensmiddelen met een hoog zuurgehalte maximaal zeven dagen in de koelkast bewaren. Om te zien of een product met hoog zuurgehalte bedorven is, moet u eraan ruiken. U kunt ook een beetje van het product proeven. Als een product met hoog zuurgehalte bedorven is, moet het een sterk zure smaak hebben. Dit betekent dat het product ongeschikt is voor consumptie, en dat er kans is op voedselvergiftiging door de verhoogde hoeveelheid gevaarlijke bacteriën. In dat geval kunt u het product het beste in de vuilnisbak gooien. afval.

4. Zelf ingeblikt voedsel

Thuisconserven zijn tegenwoordig erg populair. Dit proces kan echter niet tippen aan fabrieksconserven wat betreft de lange houdbaarheid. Bovendien kunnen mensen thuis om voor de hand liggende redenen geen metalen blikken gebruiken. Daarom worden thuis ingeblikte levensmiddelen meestal bewaard in goed afgesloten glazen potten. Hiervoor moeten dergelijke producten in donkere ruimten worden bewaard, omdat blootstelling aan zonlicht ongewenste chemische processen en bacteriegroei kan veroorzaken. Als dat gebeurt, kunnen de deksels gaan uitpuilen. Uitpuilen is een duidelijke aanwijzing dat het product in de pot niet veilig is voor consumptie.

• Ongeopend en goed opgeslagen zijn zelf ingeblikte levensmiddelen slechts twaalf maanden houdbaar.
• Als u een zelf ingeblikt product opent, kunt u het slechts drie of vier dagen in de koelkast bewaren.

Gedroogd voedsel

Drogen is de tweede populaire manier om voedselvoorraden te bewaren. Gewoonlijk worden vlees, vis en groenten gedroogd. Bij het drogen (of dehydrateren) worden enorme hoeveelheden zout gebruikt die water aan de producten onttrekken en voorkomen dat schadelijke bacteriën groeien. De beste vijzel en stamper om gedroogde levensmiddelen zachter te maken.

1. Jerky

Jerky is een term die gebruikt wordt voor gedroogd (gedehydrateerd) vlees. Om jerky te maken, moet men vlees (bijvoorbeeld rundvlees) in dunne plakjes snijden, er veel zout om bacteriegroei te voorkomen, en het vervolgens te drogen. Een van de belangrijkste stappen hier is om het vlees te koken voordat u het dehydrateert, want als u het vlees niet kookt (thermisch verwerkt), doodt u niet alle bacteriën in het vlees en blijft het een broedplaats voor meer bacteriën, zelfs als u er een heleboel zout op doet. Slecht gedroogd vlees kan, zoals u wel kunt raden, een oorzaak van ernstige voedselvergiftiging worden.

Er zijn twee soorten jerky: fabrieksmatig geproduceerde en zelfgemaakte.

• In de fabriek geproduceerde jerky kan 12 maanden worden bewaard.
• Zelfgemaakte jerky kan maximaal twee maanden worden bewaard (u mag het echter langer bewaren. Maar om het risico van door voedsel overgedragen ziekten te voorkomen, wordt geadviseerd om jerky die langer dan twee maanden is bewaard weg te gooien).

2. Droge worst

• Bewaar het veilig zes weken in een voorraadkast (een koele en donkere ruimte).
• In de koelkast blijft een droge worst 3 weken veilig voor consumptie.
• De beste manier om te weten dat u geen droge worst meer kunt eten, is door de geur of de smaak. Zodra het product niet meer "lekker" smaakt of ruikt, is het ongeschikt voor consumptie en bestaat het risico op voedselvergiftiging.

Retortverpakking (of flexibele verpakking)

De meest voorkomende voorbeelden van retortverpakkingen zijn gedroogde eieren (of gedroogd eiwit) en MRE's (Meals-Ready-to-Eat - meestal eerder gekookte producten in aluminiumfolie of mylarverpakking).

1. Kant-en-klare maaltijden

De houdbaarheid van MRE's is volledig afhankelijk van de temperatuur.

• Als u deze producten bewaart bij een temperatuur van 120 graden Fahrenheit, zijn ze slechts één maand houdbaar.
• Bij 90 graden F zijn MRE's 18 maanden veilig te bewaren.
• Bij een temperatuur van 80 graden F kunnen MRE's 30 maanden worden geconsumeerd.
• Bij 70 graden F en lager kunt u MRE's tot zeven jaar bewaren.
• Als u MRE's in een koelkast legt, maakt dat hun levensduur nog langer.

2. Gedroogde eieren/gedroogd eiwit

• Bewaar gedroogde eieren in een koelkast bij de aanbevolen temperatuur van 50 °F en lager - dit resulteert in een houdbaarheid van twaalf tot vijftien maanden. Wanneer blikken worden geopendBewaar ze maximaal tien dagen in de koelkast.
• Gedroogd eiwit kan zolang bij kamertemperatuur worden bewaard. De belangrijkste voorwaarde is dat het product koel en droog wordt bewaard.

3. Rijst en pasta

• Bewaar deze producten in goed afgesloten verpakkingen bij kamertemperatuur. Zorg ervoor dat ze op een droge en donkere plaats worden bewaard. Als u zich aan deze voorwaarden houdt, blijven rijst en pasta twee jaar en langer goed in uw schappen.
• Na het koken moeten deze producten drie tot vier dagen in de koelkast worden bewaard tot ze van geur en smaak veranderen.

4. Verschillende soorten zeevruchten (tonijn, enz.)

• Bewaar ze 18 maanden.
• Na opening blijven deze producten vier dagen veilig voor consumptie indien ze in de koelkast worden bewaard.

5. Vlees/gevogelte

• Elk product heeft specifieke aanbevelingen van de fabrikant om te volgen.
• Na opening maximaal vier dagen in de koelkast bewaren.

Hieronder geven wij u meer informatie over de bewaaromstandigheden voor de drie soorten langdurige bewaring, te beginnen met inblikken, omdat dit de populairste manier is om voedsel te bewaren.

Tips voor het bewaren van conserven

De oorsprong van het conservenproces gaat terug tot het einde van de 18e eeuw. Napoleon wilde een manier vinden om voedselvoorraden voor het Franse leger te bewaren. Er werd een beloning van 12.000 Franse francs uitgeloofd aan iedereen die een manier zou vinden om voedsel lang genoeg veilig te kunnen eten.

In 1795 werd chef-kok Nicholas Appert beloond voor de uitvinding van wat wij nu kennen als inblikken. Wat de chef deed was vlees verpakken in glazen potten, die potten goed afsluiten en ze vervolgens onderwerpen aan een thermisch proces dat algemeen bekend staat als koken. Hij wist toen nog niet precies dat de hele procedure de bacteriën in het vlees doodde, zodat ze niet konden groeien en het vlees bederven. Chef-kok Nicholas Appert had er geen idee van dat hij duidelijk de eerste persoon was die ooit voedsel steriliseerde.

Vijftien jaar later, in 1810, bereikte de nieuwe conserveringstechniek de Britse eilanden. Dat is waar het inblikken metaal werd - dankzij Peter Durance die octrooi aanvroeg voor het inblikken met behulp van metalen containers. Later verhuisde een man genaamd William Underwood overzee naar Boston, waar hij een conservenfabriek bouwde. Dat gebeurde in 1821, het jaar waarin commercieel inblikken werd geïntroduceerd in de Verenigde Staten. En vandaag de dag is Underwood de naam van Amerika's oudste conservenbedrijf.

Wat is het geheim van inblikken?

Er is geen geheim of magie, echt niet. Het is gewoon wetenschap.

Wanneer u voedsel inblikt, doet u het in een luchtdichte verpakking die u goed afsluit, zodat er geen lucht in zit. Zo'n vacuümafsluiting zorgt ervoor dat er geen zuurstof in de verpakking komt. En zuurstof, zoals we allemaal weten, is wat alle levende wezens op de planeet nodig hebben. moeten overleven - ook gevaarlijke micro-organismen.

Hoewel het misschien een beetje oneerlijk lijkt om die bacteriën "gevaarlijk" te noemen, omdat ze alleen voor ons - mensen - vijanden zijn. Want als ze zich in grote hoeveelheden vermeerderen in vlees, vis, groenten of fruit, bederven ze het voedsel, waardoor het voor ons ongeschikt wordt om te consumeren.

Het eten van bedorven voedsel leidt vaak tot ernstige gevallen van voedselvergiftiging met uiterst onaangename symptomen als dubbelzien, hangende oogleden, ademhalingsmoeilijkheden, slikproblemen, maagpijn en diarree. Ernstige voedselvergiftiging tast het zenuwstelsel aan, en er is zelfs kans op een dodelijke afloop.

Koken doodt bacteriën.

Wanneer voedsel wordt ingeblikt, ondergaat het een thermisch proces bij 250 °F (of 121 als we het omrekenen naar Celcius). Zo worden alle potentieel gevaarlijke bacteriën gedood. Het voedsel wordt goed afgesloten, zodat bacteriën van buitenaf niet in de verpakking kunnen komen. Daarom blijven ingeblikte producten zeer lang veilig om te eten - ze worden gesteriliseerd door hoge temperaturen en strak afgesloten in een vacuüm bewaard.

Maar wanneer u een blik bonen, varkensvlees uit blik, enz. opent met een blikopener of een ingebouwd treklipje, verbreekt u de anaerobe toestand. Nu de anaërobe toestand van het blik is verbroken, is het voedsel weer onbeschermd tegen micro-organismen die het zullen bederven. Daarom moet u geopende blikken bewaren in een koelkast waar lage temperaturen het bederfproces vertragen.

En daarom is het zo belangrijk ervoor te zorgen dat de blikjes die u koopt geen diepe deuken vertonen. Want voor uw eigen veiligheid mag u niet eten uit een gedeukt blikje.

Kunnen we conserven voor altijd bewaren?

Hoe geavanceerd de moderne productie van voedsel in blik ook is, we kunnen voedsel in blik niet eeuwig bewaren. Alle conserven hebben specifieke bewaarcondities, afhankelijk van het soort voedsel dat erin zit. Sommige kunnen twee jaar worden bewaard. Sommige kunnen langer worden bewaard, bijvoorbeeld vijf jaar en zelfs meer. In theorie kunt u uw verzameling conserven tientallen jaren bewaren. Met een juiste aanpak is dat heel goed mogelijk. Er zijn echter geen garanties dat een conservenblik van tien jaar oud nog veilig is om te eten. U consumeert het dus op eigen risico. De kans is echter groot dat een tien jaar oud blik bonen of rundvlees uw enige optie is als u zich in een dergelijke situatie bevindt.

Maar wacht eens even! Als ingeblikt voedsel perfect gesteriliseerd is, zodat er geen bacteriën zijn die het zouden doen bederven, en als ingeblikt voedsel wordt bewaard in een goed afgesloten luchtdichte metalen container, en u bewaart het in strikte overeenstemming met alle noodzakelijke bewaarcondities, wat kan dan in vredesnaam het voedsel binnenin aantasten? Nou, er zijn een paar factoren.

1) Roest

Aangezien blikken van metaal zijn, beginnen ze na verloop van tijd te roesten. Natuurlijk begint dit proces niet meteen. Het zal tijd kosten, maar als er uiteindelijk roest ontstaat, zal het over het hele metalen oppervlak van een blikje groeien. En wanneer metaal roest, wordt het dunner. Als dat gebeurt met een voedselblik, laat het lucht binnen, waardoor de anaërobe toestand wordt doorbroken, wat uiteindelijk leidt tot bacteriegroei en bederf.

Roest wordt veroorzaakt door vocht. Dus de beste optie om te voorkomen dat uw voedselblikken gaan roesten, is ervoor te zorgen dat uw voedselopslag droog is.

2) Deuken

Deuken komen om verschillende redenen voor. Een van de meest voorkomende scenario's zijn ongelukken tijdens het transport. Blikjes vallen van de schappen tijdens het transport. Soms gooit een winkelbediende een blikje achteloos om en beschadigt het. Ons advies is om de blikjes te controleren voordat u ze koopt. Geef ze een grondige inspectie. Let op deuken. Let vooral op de deuken in de boven- of zijnaad van een blikje. Dergelijke deuken zijn het ergst.

Om zeker te weten dat een deuk een probleem is, legt u uw vinger erin. Als u uw vinger in een deuk kunt leggen, betekent dit dat deze diep en breed genoeg is om als een gebrek te worden aangemerkt. Koop zo'n blikje niet en leg het terug op de plank. Of beter nog, spreek een winkelbediende in een supermarkt aan en zeg dat u een diep gedeukt blikje hebt gevonden.

Als u ontdekt dat u een gedeukt blikje hebt gekocht. Doe dezelfde truc met een vinger. Als de deuk diep genoeg is en de naad van het blikje is beschadigd, breng het dan terug naar de kruidenier voor een vergoeding. Als u een blikje met een diepe deuk op een van uw keukenplanken hebt gevonden, gooi het dan in de vuilnisbak. Het wordt sterk afgeraden om uit een gedeukt blikje te eten.

Niet alle kruideniers hebben echter een strikt beleid ten aanzien van de vorm van hun voedselblikken. Bijgevolg verkopen sommige - en u hebt dit waarschijnlijk al minstens één keer meegemaakt - blikjes die licht gedeukt zijn. Uit eigen ervaring kunnen wij zeggen dat als er maar een klein deukje in een blikje zit, u het prima kunt kopen en bewaren. Eén klein deukje maakt geen verschil.

3) Corrosie

Blikcorrosie lijkt veel op roest, met als belangrijkste verschil dat corrosie van binnenuit optreedt.

Deze factor komt het meest voor bij voedingsmiddelen met een hoog zuurgehalte. Wanneer ze lang genoeg worden bewaard, zal het zuur in voedsel zoals tomaten een chemische reactie aangaan met de verpakking. Enkele jaren later zal een gecorrodeerde verpakking de smaak en textuur van het product veranderen. Het kan zelfs zo ver gaan dat het voedsel extreem weinig voedingswaarde krijgt.

4) Blootstelling aan temperatuur

Een andere factor die uw collectie conserven zal ruïneren is de temperatuur. Allereerst, als blikken lange tijd worden blootgesteld aan een hoge temperatuur van 100 graden Fahrenheit en hoger, treden er binnenin chemische processen op, waardoor het voedsel bederft. Overigens zijn er speciaal ontworpen blikken voor warmere klimaten zoals tropische gebieden.

En er zijn ook extreem lage temperaturen. Als u, om wat voor reden dan ook, uw conserven bevriest, zullen ze waarschijnlijk opzwellen omdat het voedsel en de vloeistof binnenin zullen uitzetten. Het opzwellen kan zelfs leiden tot een volledige breuk van de verpakking.

Uitpuilen en opzwellen van blikjes zijn ook aanwijzingen dat het voedsel binnenin besmet is met Clostridium botulinum (botulisme). Het is levensgevaarlijk om voedsel te eten dat besmet is met botulisme. Tot de symptomen van botulisme behoren spierzwakte, ademhalingsmoeilijkheden, slikproblemen, hangende oogleden en dubbel zicht. Wazig spreken is ook een van de botulisme symptomen.

Als u bevroren blikjes hebt gevonden die niet zijn opgezwollen, laat ze dan ontdooien in de koelkast. Het is sterk aanbevolen om niet te ontdooien bevroren blikjes op een temperatuur van 40 graden Fahrenheit of hoger. Gebruik in plaats daarvan de koelkast, en wanneer u een ontdooid blikje opent en het voedsel binnenin er niet uitziet of ruikt zoals verwacht - gooi het blikje dan weg.

Hoe conserven veilig bewaren?

Volg deze eenvoudige regels om de houdbaarheid van uw conserven te garanderen:

• Winkel conserven in koel en droog plaatsen.
• Bewaar ze niet boven of naast het fornuis (hoge temperaturen ruïneren het voedsel binnenin).
• Vermijd vochtige ruimtes of plaatsen waar de temperatuur onder nul kan komen; u kunt ook proberen zuurstofabsorbers.
• De optimale temperatuur voor het bewaren van conserven is 85 graden Fahrenheit. (30 graden Celcius).
• Vermijd het kopen van gedeukte blikjes, evenals uitpuilende blikjes, blikjes die lekken of waar roest op zit.
• Controleer uw voorraadkast regelmatig op verroeste of gedeukte blikjes. (Als u veel blikjes bewaart, gebruik dan een blik organisator voor het beste gemak en veiligheid).

• Als u zwaar gedeukte blikjes vindt in uw voedselopslag - zich ervan ontdoen. Als een blik diepe deuken heeft met scherpe punten en een beschadigde naad - is het onveilig, en is het voedsel in dat blik hoogstwaarschijnlijk ongeschikt voor menselijke consumptie.
• Als er maar een klein deukje in een blikje zit, is het nog steeds veilig.
• Roteer uw voedselopslag - gebruik ingeblikt voedsel dat u een tijdje geleden hebt gekocht. Als u ingeblikt voedsel te lang bewaart, is de kans groot dat het zijn houdbaarheidsdatum overschrijdt. vervaldatum. (De federale wet verplicht fabrikanten alleen zuigelingenvoeding en enkele andere babyproducten te dateren. Toch kiezen sommige levensmiddelenproducenten ervoor om de datum op hun producten te vermelden. Op blikjes kunnen ook dateringen staan, zoals "te gebruiken tot" of "te gebruiken vóór". Controleer deze informatie voor meer veiligheid).

Levensmiddelen in blik en Urban Legends

Voordat we verder gaan met onze gids overschakelen naar gedroogde voedingsmiddelen en retortverpakking, laten we eens snel kijken naar de meest voorkomende "urban legends" in verband met conserven.

1) Blikjes bevatten lood en zijn daarom giftig.

Het is een algemeen feit dat de Amerikaanse conservenindustrie lood heeft gebruikt om blikken te maken. Maar dat was tot het besluit van 1991 om die praktijk aan banden te leggen. In 1995 werd het gebruik van lood voor de productie van conservenblikken volledig verboden. Deze beperking geldt ook voor producten uit het buitenland. Tegenwoordig worden blikken vervaardigd met behulp van bladlood. staal met af en toe een laagje tin. Andere veel voorkomende materialen zijn email of vinyl voor coating.

Dus als u een blik bonen of ham koopt, kunt u er zeker van zijn dat er geen gram lood in zit. Het is dus volkomen veilig om er voedsel in te bewaren.

2) U mag nooit eten uit een gedeukt blikje. Nooit!

Dit is half waar. Ten eerste: ja, u moet niet eten uit een zwaar gedeukt blikje. Zoals we hierboven al zeiden, zijn ingedeukte blikjes onveilig om te bewaren en uit te eten - diepe deuken betekenen dat er waarschijnlijk lucht in het blikje zit. En lucht betekent nieuwe bacteriën en besmetting. U kunt dus het beste uit de buurt blijven van diep gedeukte blikjes om door voedsel overgedragen ziekten te voorkomen.

Als een blik echter slechts een kleine deuk heeft - een deuk zonder scherpe punten die de naad van het blik niet aantast - is het in orde en wordt het geschikt geacht om te worden bewaard. Het voedsel binnenin is geschikt voor consumptie.

3) Als een blikje sist als u het opent, is dat een slecht teken.

Fout! Fout! Fout! Schrik niet als u een sissend geluid hoort als u een blikje opent (met een blikopener of een ingebouwd treklipje). Dit geluid is gewoon het geluid van lucht die met hoge snelheid in het blikje komt. De reden hiervoor is dat zolang u een blikje niet opent, er binnenin een vacuüm heerst - geen lucht. En wanneer u de verzegeling hebt verbroken, wordt de lucht in het blik gezogen. Maar!

Er is altijd een "maar", nietwaar? Het ding is als een sissend geluid te lang en abnormaal luid is, en er vloeistof in grote hoeveelheden uit een blikje spuit als u het opent, en de vloeistof slecht ruikt, dan is de HET VOEDSEL BINNENIN IS ONVEILIG OM TE ETEN – voor uw eigen veiligheid moet u dat blikje weggooien.

4) Kristallen op het blikvoer geven aan dat het slecht en onveilig is om te eten.

Sommige zeevruchten in blik kunnen kristallen bevatten - kleine fragmenten van een glasachtige materie. Sommigen zeggen dat deze kristallen een duidelijke aanwijzing zijn dat het voedsel ongeschikt is om te eten. Specialisten zeggen echter dat de vorming van dergelijke kristallen op ingeblikte vis of schelpdieren volkomen normaal is. De stof zelf wordt struviet genoemd, een verzamelnaam voor magnesiumammoniumfosfaat.

Tips voor het bewaren van gedroogde levensmiddelen en retortverpakkingen

Gedroogd voedsel en retortverpakking zijn twee andere manieren om voedsel te conserveren. De eerste is nog ouder dan inblikken, terwijl de tweede een modernere aanpak is. Elk van deze technieken verschilt in voorwaarden voor opslag voorwaarden.

Bewaren van gedroogd voedsel

Mensen hebben gedroogd (of drogen van voedsel) voor eeuwen. Het is de oudste manier van conserveren voedselvoorraden. Voor het drogen van levensmiddelen is veel zout nodig om het water uit het voedsel te halen en de bacteriën te doden. Een andere belangrijke stap is het koken van vlees of gevogelte voordat het wordt gedroogd. Want zonder thermische verwerking van voedsel zouden er nog steeds potentieel gevaarlijke micro-organismen in zitten die zich gaan vermenigvuldigen en voedselvergiftiging veroorzaken.

Gewoonlijk wordt gedroogd voedsel bewaard bij kamertemperatuur of een temperatuur iets onder nul. Jerky (gedroogd vlees) is bijvoorbeeld prima te bewaren bij kamertemperatuur. Terwijl gedehydrateerd producten zoals droge worst worden het best bewaard in de koelkast.

Opslag van retortverpakkingen

Retortverpakking (of flexibele verpakking) is een manier om te bewaren voedsel in aluminiumfolie of mylar zakken. Meestal zijn dit vooraf gekookte maaltijden zoals MRE's of sterk bewerkte producten zoals gedroogd eiwit, stoofvlees, ham, tonijn, enz.

Het belangrijkste voordeel van flexibele verpakkingen (of retortzakken) is dat ze lichter en draagbaarder zijn dan metalen blikjes.

Net als conserven worden ook producten in flexibele verpakkingen onder vacuüm bewaard. Wanneer u een retortverpakking opent, laat u dus lucht binnen, waardoor het determinatieproces in gang wordt gezet. Dit betekent dat u, net als bij levensmiddelen in blik, de gehele inhoud van een retortzak moet opeten of ongebruikte levensmiddelen in een koelkast moet bewaren. Normaal gesproken worden retortzakken bij kamertemperatuur bewaard.

Het belangrijkste nadeel van flexibele verpakkingen is dat ze gemakkelijker beschadigd raken dan metalen blikjes. Wanneer u levensmiddelen in retortzakken bewaart of vervoert, moet u dus dubbel zo voorzichtig zijn.

Verzorging van gedeukte blikken (een beknopte gids)

Hieronder vindt u een korte handleiding om te zien of u gedeukte blikken al dan niet kunt gebruiken.

1) Waar zitten de deuken?

Bekijk het blik goed en zie waar de deuken zitten. Als er deuken zitten aan de bovenkant, onderkant of naden, kunt u het blikje beter niet kopen of openen. De bovengenoemde plekken zijn het zwakst.

Als er aan de zijkanten van een blikje deuken zitten, betekent dit dat het blikje waarschijnlijk veilig is. U moet echter de deuk of deuken zelf inspecteren. Als ze te diep zijn, moet u misschien op zoek gaan naar een beter blikje. Voor uw eigen veiligheid.

Bij kleinere deuken die de afdichting van een blikje of de boven- en onderkant ervan niet hebben vervormd, bent u veilig. Volgens deskundigen van het Culinary Institute of America vormen kleine deuken geen bedreiging voor het voedsel in blikjes.

2) Een roestig blikje?

Als u een roestig blikje tegenkomt in uw voedselopslagkunt u het beter van de plank halen en weggooien. Roest is een van de factoren die blikjes ruïneren. Een roestig blik is niet langer een veilige verpakking voor voedsel.

3) Is het opgeblazen?

Blijf uit de buurt van opgeblazen blikjes! Te allen tijde!

4) Voelt het stevig aan?

Probeer op de boven- en onderkant van een blikje te duwen. Als het blikje stevig en stevig aanvoelt en er geen knallend geluid te horen is als u duwt, is het blikje waarschijnlijk in orde. Als het blikje wel knalt, is de verzegeling verbroken en zit er lucht in. Haal dit blikje van de plank en gooi het in de vuilnisbak.

5) Komt er vloeistof uit?

Als u een blik hebt met overal kleine deuken, of er zit een diepe deuk in de zijkant die niet gevaarlijk lijkt, en u weet het nog steeds niet zeker, probeer dan het blik te openen. Gebruik een blikopener of treklip als het blik die heeft. Wanneer u het blik opent, komt er vloeistof uit en het ruikt slecht - gooi het ding weg. Het voedsel is bedorven, en u wilt het niet eten.

Conclusie

Gedeukte blikken zijn niet zeldzaam. U komt ze vaak tegen in kruidenierswinkels en grotere levensmiddelenmarkten. Niet alle gedeukte blikken zijn echter slecht. Om er zeker van te zijn dat u geen defect product koopt, moet u letten op diepe deuken aan de boven- en onderkant van de blikken. Let ook op de verzegeling van de blikken die u koopt. Als een deuk scherpe punten heeft - dan is dit een slecht blik, en heeft u het niet nodig.

In andere gevallen levert een deukje of twee geen enkel probleem op. Blikjes lopen om allerlei redenen voortdurend een deukje op. En zolang u precies weet waar u op moet letten bij het kopen, bewaren of gebruiken van blikjes, vormen ingedeukte blikjes geen enkel gevaar.

Vaak gestelde vragen (FAQ)

Waarom zijn gedeukte blikken slecht?

Gedeukte blikjes zijn blikjes met verbroken zegels. Dat betekent dat ze niet langer geschikt zijn als veilige voedselverpakking omdat er lucht in zit. Als een blik ernstig is gedeukt of er zit een diepe deuk in de bovenkant, de onderkant of het zegel - dan kan het niet langer worden bewaard of gebruikt. Het voedsel in een gedeukt blik is waarschijnlijk besmet en kan ernstige spijsverteringsproblemen en door voedsel overgedragen ziekten veroorzaken. Ook voor botulisme moet u opletten als u uit gedeukte blikjes eet. Botulisme is een ernstige ziekte die het zenuwstelsel aantast en een aantal ernstige symptomen veroorzaakt die tot een dodelijke afloop kunnen leiden.

Mogen winkels gedeukte blikjes verkopen?

Normaal gesproken moeten winkels hun producten controleren en blikjes met diepe deuken weggooien. Als er echter maar een klein deukje in zit, wordt het blikje prima geacht. Volgens deskundigen van het Culinary Institute of America vormen kleine deukjes aan de zijkanten van een blikje geen gevaar voor de inhoud.

Zijn opgeblazen en gedeukte levensmiddelen uit blik veilig om te eten?

U mag nooit uit een opgeblazen blikje eten. Als een blikje opgeblazen is, betekent dit dat er lucht in zit, wat niet normaal is voor een goed afgesloten verpakking voor langdurig voedsel. Hetzelfde geldt voor een zwaar gedeukt blikje. Als er een diepe deuk in het blik zit die de afdichting van het blik aantast, eet er dan niet uit.

Zijn verroeste en gedeukte blikken aanvaardbaar?

Als er roest op een blikje zit, moet het als onveilig worden beschouwd omdat roest op den duur het blikje zal vervormen en de lucht naar binnen zal laten. Wat de deuken betreft, dit hangt af van hoe diep de deuken zijn en waar ze zich bevinden. Volgens deskundigen van het Culinary Institute of America brengt een klein deukje de voedselveiligheid in het blik niet in gevaar. De voedselveiligheid in het blikje. Maar als de deuken de afdichting van een blikje, de boven- of onderkant vervormen, is zo'n blikje niet langer houdbaar.