Przewodnik po Scandi Grind

Wstęp

Państwa umiejętności przetrwania i świadomość sytuacyjna to podstawowe rzeczy, które utrzymają Państwa w nagłym wypadku, nawet w najgorszy przypadek. Jednak kolejnym ważnym punktem jest posiadanie sprzęt survivalowy które mogą znacznie zwiększyć Państwa szanse na przeżycie. Proszę nie zapominać o odpowiednio wyćwiczone umiejętności przetrwania; proszę również pamiętać, że nigdy nie jest za późno, aby zacząć je rozwijać. Tak więc następnym razem, gdy wybierze się Pan w rejon potencjalnego zagrożenia, spakujcie Państwo swoją torbę przetrwania i dowiedzieć się, jak ustawić Państwa schronienie przetrwania być w stanie wytrzymać każdą zapaść gospodarcza lub sytuacja poza siecią. Należy również wziąć pod uwagę sposób, w jaki utrzymuje Pan swoje noże i inne ostrza w dobrym stanie. W ten sposób zawsze będą Państwo mieli dobrą broń lub przedmiot gotowanie gotowy na wszystko. Proszę czytać dalej, aby dowiedzieć się więcej o sposobach szlifowania tych rzeczy.

Do rzeczy

Czy lubią Państwo biwakować? A może są Państwo zwolennikami gotowość i samowystarczalności? Tak czy inaczej, jedno wiedzą Państwo na pewno: nie można się obejść bez niezawodnego noża. Wysokiej jakości nóż bushcraftowy to coś, czego potrzebuje każdy survivalowiec lub miłośnik biwakowania. W tym artykule przyjrzymy się znanemu na całym świecie skandynawskiemu szlifowi noże bushcraftowe. Zgłębimy historię ich powstania, przedstawimy ich wady i zalety oraz damy Państwu kilka możliwości do wyboru.

Co to jest Grind?

Zanim zaczniemy mówić o szlifach Scandi, odpowiedzmy na jedno pytanie dla tych, którzy nie interesują się nożami i ostrzami, ale szukają swojego pierwszego noża bushcraftowego: Co to jest grind?

Szlif to sposób, w jaki kształtuje się ostrze. Jak zapewne się Państwo domyślają, określony szlif dla Państwa noża uzyskuje się poprzez... szlifowanie go. Ludzie już od wieków szlifowali ostrza na różne sposoby. Pewne rodzaje szlifu były używane prawie wyłącznie w pewnych regionach planety. Niektóre szlify są teraz bardziej powszechne. Niektóre są uważane za egzotyczne i dość rzadkie.

Niektóre szlify wzmacniają ostrza. Z kolei inne rodzaje szlifów sprawią, że Państwa nóż będzie ostrzejszy. Oczywiście, niektóre rodzaje szlifu starają się uzyskać najlepsze z obu światów. Tak więc, jak Pan widzi, nie ma sposobu, aby właściwie stwierdzić, który szlif jest najlepszy i niezastąpiony - każda metoda szlifowania ma swoje plusy i minusy.

Poza tym, chociaż wiele osób nadal spiera się, który szlif jest lepszy, to prawda jest taka, że siła ostrza nie zależy wyłącznie od sposobu szlifowania. To, co sprawia, że ostrze jest mocniejsze, to szerokość korpusu ostrza i kąt szlifu.

Rodzaje szlifów do noży

Istnieje sześć podstawowych szlifów dla ostrzy:

• Pełne szlifowanie wgłębne
• Pełny płaski szlif
• Szabla szlifierska
• Szlifowanie dłutem
• Szlifowanie wypukłe
• Scandi grind (skrót od Scandinavian grind, czasami określany jako V-grind)

Co to jest Scandi Grind?

Szlif Scandi jest jednym z czterech najbardziej popularnych szlifów noży. W skrócie, ostrze Scandi grind posiada następujące cechy:

• Szeroka płaska część ostrza
• Bez wtórnego ukosowania krawędzi
• Szlif zerowy (dla mocniejszej krawędzi tnącej)

Ostrze scandi jest łatwe do naostrzenia. Wystarczy przejechać nim po całej długości kamień do ostrzenia aby utworzyć mikrokrawędziowanie.

Szlifowane ostrza Scandi zyskują w dzisiejszych czasach coraz większą popularność. Są one często stosowane w nożach taktycznych i myśliwskich. Poza tym pasują do takich zadań jak rzeźbienie w drewnie: robienie kijów do piór i rzeźbienie detali.

Jednak nie będzie dla Państwa zbyt satysfakcjonujące użycie szlifu Scandi do przygotowywania potraw.

Przygotowywanie żywności to nie ten sam proces, co obróbka drewna - ma inne wymagania wobec noża. Noże szlifowane w stylu Scandi będą przeciągać materiały takie jak warzywa korzeniowe lub mięsoa nie krojenie lub plasterkowanie, niezależnie od tego, jak ostre są noże. Tak więc noże ze szlifem Canid nie są najlepszym wyborem dla noży kuchennych.

Historia Scandi Grind

Jak widać po nazwie, szlif Scandi wywodzi się ze skandynawskiej historii. Jego przodkiem jest nóż Seax, którego używali wikingowie. W dawnych czasach ludzie, którzy zamieszkiwali region skandynawski używali dwóch głównych noży do różnych celów.

Były to fińskie noże Puukko i Leuku:

• Puukko jest małym nożem. Szerokość jego ostrza jest równa szerokości dłoni. Ludzie używali tego noża do niezliczonych celów, między innymi do rzeźbienia w drewnie, czyszczenia ryb itd. Był on również używany jako broń.
• Leuku to większy nóż, który najlepiej nadaje się do rąbania. Często zastępował on siekierę.

Tradycyjnie nóż Puukko miał krawędź szlifowaną w stylu Scandi pod kątem 17-22 stopni. Ale współczesna wersja tego noża ma kąt około 30 stopni. Dlatego dzisiaj nie będą mogli Państwo używać noża Scandi bushcraft do tych samych celów, do których ludzie używali Puukko w przeszłości.

Dzisiejsze noże Scandi grind są mocniejsze, ale jednocześnie nie wydają się być tak uniwersalne, jak ich wikingowskie poprzedniczki. W związku z tym krawędź tnąca współczesnego Scandi grind bushcraftowego nóż nie jest najlepszym rozwiązaniem jeśli szukają Państwo najwyższej krajalnicy.

Plusy i minusy Scandi Grind

Podsumujmy mocne i słabe strony noży Scandi grind, aby zorientować się, do czego są one najlepsze.

Profesjonaliści

1) Scandis są bardzo łatwe do naostrzenia. Ostrzenie krawędzi Scandi jest zadaniem, które nie wymaga żadnego doświadczenia. Nawet jeśli nie znają się Państwo na nożach, naostrzą Państwo swoje Scandi prawie bez wysiłku. Wszystko, co muszą Państwo zrobić, to uzyskać odpowiedni kąt i przejechać Scandi wzdłuż ostrzałki. Następnie, przy odpowiedniej wprawie, mogą Państwo uzyskać ostrą jak brzytwa krawędź Państwa noża Scandi.

2) Scandi grind jest w przystępnej cenie. W przeciwieństwie do kilku innych rodzajów szlifu, szlif Scandi nie jest tak drogi. Dlatego też na rynku jest tak wiele noży z szlifem Scandi.

3) Nawet jeśli nóż Scandi ma cienką krawędź, jego ostrze będzie nadal mocne.

Te cechy sprawiają, że Scandi świetnie nadaje się do rzeźbienia w drewnie i innych ściśle związanych z tym zadań. Teraz przyjrzyjmy się minusom szlifu Scandi.

Wady

1) Ze względu na swój klin, ostrze Scandi-ground zakleszcza się przy głębokich cięciach.

2) Aby prawidłowo naostrzyć krawędź, muszą Państwo usunąć z niej znaczną ilość materiału. Oznacza to, że przy każdym ostrzeniu ostrze będzie coraz cieńsze.

3) Niektóre ostrza Scandi grind mogą nie mieć podparcia, co prowadzi do łatwych uszkodzeń.

Wysokiej jakości nóż do bushcraftu Scandi Grind?

Istnieje wiele noży bushcraftowych Scandi grind. Możliwości są praktycznie nieograniczone. Ale dla tego przewodnika wybrałem ten:

Nóż bushcraftowy marki Morakniv

Morakniv Nóż bushcraftowy to nóż Scandi grind wykonany ze stali węglowej. Pochodzi on od szwedzkiego producenta, który od ponad wieku produkuje noże Scandi grind. I z tym faktem należy się liczyć.

Ta skandynawska szlifierka nóż jest idealny na camping i survival. Najlepiej pasuje do prepping żarna, robienie kijów do piór i rzeźbienie pali do szałasów. Chociaż nie jest to narzędzie myśliwskie, jest to dobry wybór dla miłośników biwakowania.

UWAGA:

• Produkt dostarczany jest z bardzo ostrą krawędzią. Jednak z czasem krawędź traci ostrość. Proszę więc nie zapominać o ostrzeniu go od czasu do czasu, aby mieć pewność, że Państwa Scandi jest gotowe do działania.

Inne rodzaje mielenia

Poniższe rozdziały opisują inne rodzaje mielenia. Jeśli są Państwo nowicjuszami w zakresie różnych rodzajów mielenia, zalecamy czytać dalej, aby dowiedzieć się więcej o różnych technikach mielenia i rezultatach, jakie one oferują.

1 - Full Hollow Grind

Wydrążony szlif jest łatwy do rozpoznania. Wystarczy zobaczyć, jak odbija się światło. Wydrążone ostrze będzie odbijać światło, gdy będą Państwo nim poruszać.

To, co odróżnia szlif drążony od innych rodzajów szlifu, to fakt, że noże ze szlifem drążonym są lepszymi krajalnicami. Z takimi ostrzami mogą Państwo pokroić o wiele więcej materiałów, niż przy użyciu innych noży.

Pełny szlif drążony rozciąga się od krawędzi tnącej ostrza do jego grzbietu. Jeśli potrzebują Państwo wizualnej reprezentacji szlifu drążonego, proszę spojrzeć na Black Widow Caper by A.G. Russel. Jest to wystarczająco dobry przykład noża z pełnym szlifem wklęsłym. Mówimy "wystarczająco dobry", ponieważ - aby być precyzyjnym - ten nóż nie jest 100% hollow grind.

Jeśli przyjrzy się Pan bliżej ostrzu noża, zobaczy Pan, że szlifowanie nie idzie aż do kręgosłupa - jest jeszcze jakaś część ostrza, która nie jest szlifowana.

Innym przykładem wydrążonego szlifu jest ostrze prostej maszynki do golenia.

Jak oni robią pustą mielonkę?

Hollow grind jest dość popularny. Istnieją zarówno noże produkcyjne, jak i ręcznie robione, które wykorzystują hollow grind. Jednak produkcja takich noży może być kosztowna ze względu na wymagania produkcyjne - producent może być zmuszony do zmiany średnicy ściernicy, aby przenieść linię szabli (więcej informacji na ten temat znajdą Państwo poniżej). Zazwyczaj takie ograniczenia skutkują mniejszymi rozmiarami ostrza.

Noże Hollow grind mają zazwyczaj cieńsze ostrza. Dzięki temu łatwiej jest szlifować, aby uzyskać cieńszą krawędź tnącą.

To z kolei ma dwa przeciwstawne skutki:

• ostrze staje się słabsze i może zostać łatwiej uszkodzone (co jest oczywiście złe);
• Cieńsza krawędź jest lepsza do krojenia niż grubsza krawędź (co jest dobre, jeśli tego Państwo szukają).

Plusy i minusy

Główną zaletą szlifu wgłębnego jest to, że takie ostrza łatwo się ostrzy. Proszę zobaczyć, że gdy naostrzą Państwo ostrze ze szlifem wgłębnym, pozostanie ono tak samo cienkie, jak wtedy, gdy otrzymali je Państwo po raz pierwszy. Nie ma więc znaczenia, ile razy będą Państwo wyostrzyć nóż - jego krawędź tnąca będzie cienka. Takich wyników nie można oczekiwać przy innych rodzajach szlifu.

Z pustym mieleniem wiążą się jednak minusy.

Ostrza drążone nie są zbyt mocne. Ten rodzaj szlifu pozostawia mniej materiału podtrzymującego ostrze. W wyniku tego może się ono wyszczerbić lub ulec innym uszkodzeniom. Producenci noży zazwyczaj nie wybierają szlifu drążonego do produkcji większych noży bushcraftowych, takich jak maczety.

Werdykt

Noże z wydrążonym szlifem są nożami do krojenia. Dlatego też są one prawie niezastąpione przy skórowaniu. Noże z wydrążonym szlifem są wspaniałymi nożami myśliwskimi.

2 - Full Flat Grind

Szlif płaski jest grubszym rodzajem szlifu. Ostrze jest szlifowane w dół od grzbietu do skosu krawędzi tnącej, pozostawiając proste nachylenie. Jest to przeciwieństwo do wspomnianego wcześniej szlifu wklęsłego, który pozostawia głębsze nachylenie na brzuchu ostrza, przez co jest ono cieńsze.

Noże płasko szlifowane są dość wielozadaniowe. Ponieważ dzięki tej metodzie szlifowania producent noży może zdecydować, czy ostrze będzie grube czy cienkie, czy też otrzyma to, co najlepsze z dwóch opcji, noże ze szlifem płaskim mają różne wzory i przeznaczenie.

Wykonanie ostrza z płaskim szlifem

Zazwyczaj ostrze szlifowane od podstaw ma gruby grzbiet, co czyni je mocnym, a następnie staje się cieńsze w kierunku krawędzi tnącej dla lepszego krojenia. Podczas szlifowania, nadmiar materiału jest usuwany z brzuśców ostrza na równi pochyłej w kierunku pierwotnego skosu. Jest to konieczne, aby stworzyć nóż, który będzie gładko przesuwał się przez materiał podczas cięcia lub krojenia. Dzięki temu noże ze szlifem płaskim są bardziej wytrzymałe niż te ze szlifem wklęsłym i lepiej tną niż noże z ostrzami ze szlifem szablastym. Ze względu na swoje właściwości tnące, płaskie szlify są idealnymi nożami kuchennymi.

Plusy i minusy

Jeśli chodzi o mocne i słabe strony szlifu płaskiego, to jest on właściwie ofiarą swojej własnej konstrukcji. Ostrza szlifowane płasko są mocne i ostre, co jest dobre, ale jednocześnie nie są tak mocne jak ostrza szlifowane na szable i nie tak ostre jak ostrza szlifowane drążeniowo. Można więc powiedzieć, że ostrza płaskie są gdzieś pomiędzy.

Werdykt

Jako równowaga siły i doskonałych właściwości tnących, ostrza płaskie należą do najbardziej wytrzymałych ostrzy na rynku.

3 - Saber Grind

Następny jest szlif szablasty. Jego główną cechą jest to, że pierwotny skos nie zajmuje całego ostrza. Ma on znaczne nachylenie, które znajduje się nieco pośrodku brzuśca ostrza. Linia, w której brzusiec ostrza przechodzi w skos pierwotny nazywana jest linią Saber. Takie ostrza mogą być szlifowane jednym z dwóch sposobów: szlifem drążonym lub szlifem płaskim.

Plusy i minusy

Nożownicy wybierają szlif szablasty, aby uzyskać mocniejszą krawędź. Często używają grubszego grzbietu, aby ostrze noża było odporne na ciężkie warunki użytkowania. Na przykład, nożem o szlifie szablastym można łatwo siekać.

Z drugiej jednak strony, noże ze szlifem szablastym nie są tak dobre w podstawowych zadaniach krojenia, jak dwa poprzednie szlify.

Werdykt

Jeden z mocniejszych młynków. Ale w porównaniu z innymi mielonkami nie jest świetną krajalnicą.

A.G. Russel's Randal Model 1 Fighter jest dobrym przykładem noża szlifowanego szablą.

4 - Szlifowanie dłutem

Jest to taki rodzaj szlifu, który pozostawia jedną stronę krawędzi nienaruszoną. W ten sposób otrzymują Państwo ostrze, które jest tylko "półszlifowane", ma tylko jeden pierwotny skos. Inną wspólną cechą ostrza szlifowanego dłutem jest to, że może ono nie posiadać dodatkowego skosu.

Dobrym przykładem noża o szlifie dłutowym jest Ka-Bar Becker Tac Tool (patrz zdjęcie poniżej).

Ten nóż ma ostrze szlifowane dłutem z lekkim akcentem szlifu szablastego. Można to stwierdzić, ponieważ ostrze ma mikro fazowanie - skos jest umieszczony bardzo blisko krawędzi. Podczas gdy przy szlifie dłutowym 100%, skos sięgałby aż do głowni ostrza.

Jak wykonać szlif dłutowy?

Szlifowanie dłuta nie jest w zasadzie trudnym zadaniem. Podczas szlifowania krawędzi nie trzeba zwracać uwagi na jej drugą stronę. I to jest ten sam powód, który sprawia, że ostrzenie ostrza szlifowanego dłutem jest łatwiejsze niż ostrzenie większości noży o innych szlifach.

Przy okazji, skoro nie musi Pan naostrzyć drugą stronę nożaMożna użyć kamienia do ostrzenia, aby wyprofilować nóż pod kątem cienkiej krawędzi. W ten sposób uzyskają Państwo starannie naostrzoną cienką krawędź.

Plusy i minusy

Do cięcia ryb najlepiej stosować ostrza dłutowe. Jest to wygodne i bezpieczniejsze niż używanie innych rodzajów szlifów. Jednak przy cięciu innych materiałów, ostrza dłutowe nie są najlepszym rozwiązaniem. Ze względu na ich asymetryczną budowę, mają one tendencję do pochylania się w kierunku głównego szlifu, co powoduje nierówne cięcia.

Werdykt

Noże do dłut nie są zbyt często używane. W rzeczywistości są one dość rzadkie i uważane są za specyficzne narzędzia.

5 - Convex Grind

Convex grind jest rodzajem szlifu, który znajdą Państwo w przypadku takich noży outdoorowych jak maczety. Ten rodzaj szlifowania jest również nadmiernie wykorzystywany do osie. Sprawia to, że szlifowanie to jest najlepszą opcją do tworzenia narzędzi do siekania. Waga ostrza i jego szerokość sprawiają, że jest ono mocne i niezawodne. Jest odporny na uszkodzenia podczas intensywnego użytkowania.

Cechą charakterystyczną ostrzy o szlifie wypukłym jest to, że nie ma skosu. Jednak czasami w przypadku szlifu wypukłego może być zastosowany mikro skos. Może to być na przykład wynik ponownego ostrzenia.

Aby naostrzyć ostrza o wypukłym szlifie, proszę zastosować metodę suwu wstecznego - proszę sprawdzić możliwości kamieni do ostrzenia od Sklep A.G. Russel'a.

Werdykt

Dzięki wypukłemu szlifowi powstają wspaniałe tasaki, jak np. osieale dla innych rodzajów noży jest to mniej przydatne. Jednak to może być tylko moje zdanie, ponieważ są ludzie, którzy się z tym nie zgadzają. Powinienem jednak zauważyć, że może Pan szlifować tasak za pomocą szlifu płaskiego szerokokątnego.

Wniosek

Z różnych szlifów powstają różne noże, które nadają się do różnych celów. W rzeczywistości trudno jest znaleźć nóż, który nadawałby się do wszystkich celów naraz. Dlatego najlepszym rozwiązaniem jest najpierw zastanowić się, jak i gdzie będzie Pan używał swojego noża. Wtedy i tylko wtedy będzie można przejść do wyboru odpowiedniego szlifu.

Często zadawane pytania (FAQ)

Czy szlifowanie w stylu Scandi jest najlepsze?

Scandi grind jest popularnym rodzajem mielenia, ale w żadnym wypadku nie jest to najlepszy z rodzajów mielenia. Ten rodzaj szlifu ma swoje zalety. Na przykład, krawędź szlifu Scandi jest łatwa do naostrzenia. Ale jednocześnie każde nowe ostrzenie uszkadza materiał ostrza, przez co staje się ono cieńsze przy każdym ponownym ostrzeniu. Poza tym, z powodu szerokiego kąta nie mogą Państwo użyć krawędzi Scandi do efektywnego krojenia lub cięcia. Nadają się one tylko do robienia jaskółczych cięć.

Pod jakim kątem jest szlif Scandi?

Kąt szlifu Scandi wynosi około 30 stopni. Jest to dobry kąt dla noża outdoorowego, ale jednocześnie ta szeroka krawędź nie będzie pasować do kilku zadań, takich jak krojenie w plastry lub jedzenie. Ten kąt najlepiej nadaje się do siekania lub wykonywania płytkich cięć.

Jak szlifować nóż na płasko?

Właściwe ostrzenie jest czymś, czego wielu ludzi się obawia, ponieważ wymaga wiedzy i doświadczenia, aby naostrzyć większość krawędzi z odpowiednim skutkiem. Aby naostrzyć Państwa płasko szlifowaną krawędź, muszą Państwo użyć urządzenia do ostrzenia. Takie urządzenia mogą działać automatycznie lub ręcznie. Podczas ostrzenia krawędzi należy starać się utrzymać ją zawsze pod odpowiednim kątem. W przeciwnym razie mogą ją Państwo uszkodzić.

Jak szlifować wypukły nóż?

Aby uzyskać wypukłą krawędź, potrzebują Państwo ostrzałki lub kamienia do ostrzenia. Główna różnica polega na tym, że przy pomocy ostrzałki uzyskają Państwo szybsze rezultaty w krótkim czasie, ponieważ działa ona automatycznie, a wszystko, co muszą Państwo zrobić, to przytrzymać krawędź pod kątem prostym. Natomiast wypukłe krawędzie muszą Państwo ostrzyć ręcznie za pomocą kamienia do ostrzenia.